2013‘te en az 1235 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
2014‘ün ilk dokuz ayında en az 1430 işçi hayatını kaybetti.
13 Mayıs 2014‘te resmi rakamlara göre 301 madencinin hayatını kaybettiği Soma‘da gözyaşları henüz kurumamışken, verilen sözler tutulmamışken Ermenek faciasında 18 madenci toprak altında mahsur.
Umudumuz her geçen dakika azalırken 18 kardeşimizin kurtarıldığı haberini duymak istiyoruz.
Soma Holding gibi Has Şekerler de her türlü tedbiri aldığını iddia edebiliyor utanmadan. Facianın doğal afet olduğunu söyleyebiliyor.
Çalışma Bakanı “Bu ocağa ruhsat verilmemeliydi” diyebiliyor. Kapatma kararı veren müfettişlere patronların, yetkililerin, vekillerin baskı yaptığından yakınabiliyor.
Sorumluluğu bir çırpıda görünmez birilerinin sırtına yükleyerek konuşuyor hükmedenler. “Fıtratı”nda var diyemiyorlar da artık, “Öğle yemeği madende yenir mi?” diye soruyorlar. Torba yasaya dolduruveriyorlar hayatını kaybetmiş işçileri, işin içinden sıyrılmaya çalışıyorlar.
Soma’dan sonra, Torunlar’dan sonra hesabını soracağız diyen vicdanlı herkese sesleniyoruz. İş cinayetinde hayatını kaybeden her bir işçinin hesabını sormazsak daha çok Ostimler, Somalar, Torunlar, Ermenek’ler meydana gelir. Daha bugün Isparta’da mevsimlik tarım işçilerini taşıyan bir minibüs devrildi, 18 işçi hayatını kaybetti. Daha ne kadar susacağız?
Adalet Arayan İşçi Aileleri tüm kayıplarımızın hesabını sormak, iş cinayetlerini durdurmak için vicdanlı, adalet duygusunu kaybetmemiş, artık yeter diyen herkesi 2 Kasım Pazar günü 12.30′da Taksim Tramvay durağından Galatasaray Lisesi Meydanına yapacakları yürüyüşe, 13.00′te tutacakları 35. Vicdan ve Adalet Nöbeti’ne çağırıyor.
Sen olmazsan bir kişiden çok daha fazla eksiğiz!
